شعری از رضا جعفری در ورود به ماه محرم

پیراهن محرم من را بیاورید  

 

خبرگزاری فارس:  

حجت‌الاسلام رضا جعفری، از شاعران آیینی و انقلاب، دو غزل برای ورود به ماه محرم سروده  

                         

این چشم‌ها برای که تبخیر می‌شود؟
این حلقه‌ها برای چه زنجیر می‌شود؟

پیراهن محرم من را بیاورید
دارد زمان هیأت من دیر می‌شود

با روضه حسین نفس تازه می‌کنم
وقتی هوای شهر نفسگیر می‌شود

می‌آیم از کدورت و اشک عزای تو
سرچشمه طهارت تصویر می‌شود

من دستمال گریه خود را نشسته‌ام
چون آب هم به نام تو تطهیر می‌شود

اشک تو تا همیشه جوان می‌چکد حسین
چشم من است اینکه چنین پیر می‌شود

من تازه تشنه می‌شوم و گریه می‌کنم
وقتی زگریه چشم همه سیر می‌شود

ایمان به دست معجزه غم بیاورید
پیغمبری که باعث تکفیر می‌شود

این قطره نیست آینه توست یا علی
در اشک ما حسین تو تکثیر می‌شود

در غزل دیگری از حجت‌الاسلام رضا جعفری آمده است:
صد بار خوانده‌ای و دوباره بخوان کم است
دنیا اگر تمام شود، روضه‌خوان کم است

بغضی زدیده‌ام فوران می‌کند ولی
تشبیه این دو چشم به آتشفشان کم است

خورشید در افق همه را تشنه کرده است
گلدسته‌ها زیاد و صدای اذان کم است

پروانه را عطش زده‌ام آنقدر زیاد
بر بال‌های تشنه‌ام این آسمان کم است

دیدار ما قیامتیان هیأت بهشت
اینجا برای سینه‌زدن جایمان کم است