تبریک دو عید

میلاد با برکت مولی الموحدین امیر مومنان حضرت امام علی (ع) و سالروز آغاز ولایت امری مقام معظم رهبری حضرت آیت الله العظمی خامنهای بر مسلمین جهان را خدمت همه عزیزان تیریک عرض می کنم

ای فاطمه بنت اسد داخل خانه امن الهی شو و هیچ مگو

فاطمه هراسان از شکافتن دیواری که ممکن نبود شکافی بردارد رو به سوی خدا می کند باز ندا می دهند که مترس و وارد شو فاطمه داخل خانه ای می شود که کلید دار درب آن شوهرش است

چه کسی می تواند به اذن خداوند متعال دربی را که مال اوست باز کند هیچ کس تا سه روز نتوانست دربی  را باز کنند که همیشه باز می شد و نگران از حال مادری که منتظر آمدن کودکی بود که خودشان هم شاید تصور نمی کردند که او ولایت امر مسلمین خواهد بود

ساعتها می گذرد ناگهان فاطمه با آرامش خاص از همان محلی که وارد کعبه شده با کودکی ماه رویان بیرون می آید دیوار دوباره به حالت خود بر می گردد. اما بخاطر مردمان و بد باوران گوشه ای از آن به حالتی می ماند که آن را فراموش نکنند که فاطمه بنت اسد مادر امام اول شیعیان از آنجا وارد کعبه شده و از آنجا نیز خارج شده

فاطمه به همگان اعلام می دارد که این سه روز فقط از غذا های بهشتی طعام کرده 

همه با بهت و حیرت باور نکردنی به رخ پسری نگاه می کنند که مانند ماه می درخشد

ابوطالب کودک را به دستان حضرت محمد (ص) می دهد او که در آینده منجی تمام انسانها خواهد بود اولین تبسم کودک سه روزه بر روی حضرت محمد مصطفی ( ص) نشانه دوستی و مودت و ادامه دهنده راه پیامبر است کودک در بغل پسر عموی خود آیاتی از قر آن کریم را قرائت می کند که در آینده به پیامبر رحمت نازل خواهد شد .

علی تنهاترین فردی در کره خاکی است  که در خانه خدا  محل عبادتگاه همه عاشقان خدا متولد می شود تا مسمانان در اعمال حج دور محل تولد او که خانه امن الهی است طواف کنند علی از لایزال الهی   شجاعت و عدالت و غیرت و ولایت و رهبری را مستقیما به عاریه گرفته هر کس ولایت امری علی (ع) را نپذیرد بی گمان در قبولی عبادات  خود باید شک کند

مولد علی(علیه السلام)

در حدیثی شریف از صحصمة بن صوحان از شیعیان و روات خاص امیرالمومنین(علیه السلام) نقل شده است که حضرت دلیل برتری خویش نسبت به عیسی(علیه السلام) را چنین ذکر فرمودند که موقع ولادت عیسی بن مریم (ع) در بیت المقدس ندای غیبی مریم طاهره مادر وی را از مسجد خارج کرد و بدو گفت: اخرجی عن البیت فإن هذه بیت العباده لا بیت الولادة، یعنی بیرون رو از خانه ی بیت المقدس زیرا که اینجا خانه عبادت است نه خانه ولادت و محل زائیدن. ولی هنگامی که ولادت با سعادت امام علی(علیه السلام) نزدیک شد مادر گرامی شان فاطمه بیت اسد را باندایی غیبی به داخل خانه ی کعبه دعوت نمودند و بدو فرمودند: یا فاطمه ادخلی البیت، فاطمه در خانه داخل شو.
کعبه آغوش خود را بازکن....

بر اساس نقل های متعدد از شیعه و اهل سنن حضور فاطمه بنت اسد در مسجد الحرام به طور تصادفی نبوده است. بلکه او در ماه وضع حملش بوده و در مسجد الحرام مشغول عبادت بوده است که درد زایمان او را می گیرد. فاطمه در نزدکی کعبه مشغول به دعا می شود و به درگاه باعظمت پروردگار متعال می نالد که خداوندا به عزت و جلال خود که این درد را بر من آسان گردان. یک مرتبه دیوار کعبه شکافته می شود و ندایی فاطمه را به درون خانه دعوت می نماید. فاطمه بنت اسد مادر گرامی امیرالمومنین(علیه السلام) در حضور مردمی که اطراف خانه کعبه بودند داخل خانه می شود. و در و دیوار کعبه به حالت اولیه باز می گردد. این موضوع موجب تعجب و شگفتی همگان می گردد. عباس برادر ابوطالب که در صحنه حاضر بوده است فوراً برادرش را خبر می دهد و ابوطالب سراسیمه به سوی کعبه می آید.

 
قفل ها بسته اند!

ابوطالب کلیددار کعبه بوده است و از این رو فوراً به سوی کعبه می رود ولی هرچه می کند درب خانه مبارکه ی کعبه باز نمی شود.! تا سه روز فاطمه بنت اسد ظاهراً بدون غذا و پرستار در خانه کعبه می ماند و در تمام کعبه صحبت از این ماجرای غیر منتظره می نمودند که روز سوم همان محلی که فاطمه از آن وارد شده بود مجدداً باز می شود و فاطمه بیرون می آید در حالی که پسری ماه پاره بر روی دست دارد. مردم هجوم می آورند و خیره خیره او و فرزندش را می نگردند.

نقل همگانی

این امتیاز و ویژگی بارز برای حضرت علی(علیه السلام) ماند که مولد او خانه کعبه بوده است آن هم با دعوت مخصوص که مادر بزرگوارشان را به خانه بردند. این قضیه مورد اتفاق فریقین از شیعه و اهل سنن است که پس از آن و قبل از آن واقعه احدی به چنان ویژگی مشخصی نائل نگردیده است. نورالدین بن صباغ مالکی از علمای اهل تسنن در کتاب فصول المهمه خویش فصل اول ص 14 می گوید: و لم یولد فی البیت الحرام قبله اُحد سواه و هی فضیله خصّه الله تعالی بها اجلالاً له و اعلاء لمرتبه و اظهاراً لتکریمه، پیش از او (علی(علیه السلام) ) هیچ کس در خانه کعبه متولد نشد مگر خود او که این فضیلتی است که خدا داده که استثناء از جمیع افراد بشر اختصاص به آن حضرت داده است تا رتبه بلند او را مردم بشناسند و از آن تجلیل و تکریم نمایند.

چنانچه ملاحضه می شود همگان به شرافت ویژه امیرالمومنین(علیه السلام) در ولادت و محل تولد اذعان دارند و این خصیصه را ویژگی منحصر به فرد حضرت علی(علیه السلام) می دانند.

 
نتیجه گیری:

محل تولد هر کسی نشان دهنده بخشی ازهویت وی است و هر چه محل ولادت پاکیزه تر و مطهرتر باشد مولود پاکتر و معطرتری از آن برمی خیزد. ولادت امیرالمومنین(علیه السلام) در مکانی واقع شده است که هیچ کس نه پس از او و نه قبل از او چنان محلی را برای ولادت نداشته اند. به خصوص آن که این محل کعبه مبارک است که محل عبادت و خانه آمال و آروزهای همه مومنین و موحد آن از ابتدا تا انتها بوده است. علاوه بر این خانه کعبه خانه مبارکی است که محل عبادت است و اینکه ما در بزرگواری امیرالمومنین(علیه السلام) به درون آن دعوت شده اند خود حاکی از مقام و ارزش والای این مادر و فرزندست. مادری که در دورن خویش دُرّ گرانبهایی چون امیرالمومنین(علیه السلام) را پرورانیده است.

منابع:
1. شب های پیشاور-سلطان الواعظین شیرازی(ره)
2. فصول المهمة- نورالدین بن صباغ مالکی-فصل اول
3. تفسیر المیزان- علامه طباطبایی (ره)
4. تاریخ ادیان –جان ناس